Cambodia
Sevgili arkadaşlar bildiğiniz gibi 1955 yılında Amarika "Gomonistlere ölüm" diyerek Vietnam'a saldırdı. 1975 yılında Saigon'un Kuzey Vietnam'ın eline geçmesiyle de bu aptalca savaş sona erdi. Amarika utanç verici bir biçimde yenilgiyi kabullenerek, kuyruğunu kıstırıp, evine döndü. Vietnam'ın tümü de gomonist oldu.
Bu savaş sadece bölge halkına boş yere tanımı imkansız ölüm, çile ve sefalet getirmedi, zeka seviyesi bir moronunkine yakın Amarikan politikacıları kendi askerlerini de ölüm ve işkence ile kırdırdı.
Amarika, Vietnam'da Kuzey Vietnam ordusu ve Viet Kong isimli, Güney Vietnam halkımdan devşirme para-militer güçlerle savaşıyordu. Bu güçler de sıkıştıklarında batıdan sınırı geçip, savaşta taraf olmayan Kamboçya'ya sığınıyorlardı. Bu işe sinirlenen Amarika da savaş falan ilan etmeden gitti, el altından Kamboçya'yı bombalamaya başladı.
İlk operasyonun ismi Menu idi, yani bildiğimiz menü. 1969'da başlayıp, bir yıl sürdü. Guam'daki üslerden kalkan ünlü B-52 uçakları doğu Kamboçya'yı insafsızca bombaladılar. Amerika bu operasyondan hiç bir sonuç alamayınca, bombalanan alanı büyütüp, uçak sayısını artırarak Freedom Deal isimli ikinci operasyonu başlattı. 1970 ile 1973 arası Carpet Bombing diye isimlendirilen, önceden tanımlı bir alanın spesifik bir hedef gözetilmeden bombalanması yöntemiyle savaş bile ilan etmediği bu ülkeyi vahşice yerle bir etti.
Sivil kayıpların sayısı on binleri aştı.
Her iki operasyonun da ikincil hedefi olan Kızıl Kimerler isimli kominist organizasyon, bu sivil kayıplarını propaganda malzemesi olarak kullandı ve normalde toplayamayacağı kadar yandaş ve gerilla topladı. Acımasızca katledilen sivillerin ve yerle bir edilen ülkenin Amerikalılara sağladığı tek elle tutulabilir yarar ise başkentin Kızıl Kimerler'in eline geçmesini biraz geciktirmek oldu.
Bu akşamki şarkımızın konusu olaylar işte bu ortamda gerçekleşmekte. Şarkı bir Amerikan pilotun karısının cenahından söylenmekte. Bu çiftin Guam yerine Tayland'da konuşlandıklarını dikkate alırsak, pilotun olasılıkla B-52'lere refakat eden ya da ikincil saldırılar yapan F-4'lerle uçtuğu sonucunu çıkarabiliriz.
Adam hafta sonları kalkıp, Kamboçya'yı bombalayıp, geri geliyor. Ancak her geçen gün değişiyor, olasılıkla attığı bombaların sonuçlarını görüp, yavaş yavaş kuku oluyor. Akşam gelen bir emirle yine göreve gidiyor ancak bu kez uçağı düşüyor. F-4'ler iki kişilik uçaklardır ama şarkıda yanındaki pilottan söz edilmiyor - küçük bir detay olsa da kayıtlarımız için söylemiş olayım, bu yüzden uçak bir F-4 değil de bir F-105 olabilir mi diye de düşünüyorum.
Bir yıl sonra kadına "Kocan eve geliyor" diyorlar, artık ya Rambo kurtarmış, ya da mübadele etmişler. Kadın da hazırlık yapıp, karşılamaya gidiyor. Ama adam ortada yok. Yine olasılıkla esirken başına gelenler yüzünden kendi başına kaçıp gidiyor.
Şarkıyı Kim Wilde söylüyor, ismi ise sürpriz, sürpriz, Cambodia. Hem Kim, hem de şarkıyı yazan babası ve ağabeyi Brit, Kamboçya onları niye germiş, anlamadım. Ancak şarkı mükemmel, sözler de mükemmel ötesi bana sorarsanız. Kim Wilde'a dudak bükenler çoktur, onlara tavsiyem müziği beğenmiyorlarsa sesi kapayıp, hiç olmazsa dünyaya gelmiş en cazibeli kadınlardan birini izlesinler.
Erken akşamınız güzel olsun ❤️
Adam Taylanda görevli
Kadın da bir pilot eşiydi
Adam hafta sonları uçuyordu
Kolay bir hayatları vardı
Ancak sonra durum tersine döndü
Adam değişmeye başladı
Kadın çok takmamıştı
Çok acayip görünmemişti [gözüne]
Sonra adama bir telefon geldi
O gece gitmesi gerekiyordu
Çok fazla detaylara giremedi
Ama her şey yolunda [dedi]
Yanına hiç bir şey almadı
Sonraki gece [nasılsa] görüşeceklerdi
Yerine getirmesi gereken bir görevi vardı
Kamboçya'ya uçmak
Geceler birbirini kovalarken
Kadın geçmişi düşündü
Adamın görünüşünü
Gülerkenki halini
Olasılıkla asla bilemeyecek
Adamın kafasına neyin girdiğini
Anlayamayacaktı
İnanamayacaktı
Adamda bir kızın görebileceği
En üzgün gözleri vardı
Bazı geceler ağlardı
Sanki bir düşü yaşar gibi
Ve kadın ona sarıldığında
Kadının yüzünü [elletiyle] arardı
Sanki kadın gerçeği biliyormuş gibi
Kamboçya'da kaybolmuş
Sonra bir haber geldi
Dediler ki adam eve dönecekmiş
Bir bavul hazırladı
Buluşacaklardı
Ama aradan bir yıl geçti
Kadın bir kelime bile duymamıştı
Bütün sevgisi sislerde kaybolmuştu
Kamboçya, ağlama şimdi, gözyaşı yok
Ve şimdi yıllar geçti
Bir kelime habersiz
Ancak kalan Tek bir şey var
Kesinlikle bildiğim
Bir daha adamın yüzünü görmeyeceği
===
Well he was Thailand based
She was an airforce wife
He used to fly weekends
It was the easy life
But then it turned around
And he began to change
She didn’t wonder then
She didn’t think it strange
But then he got a call
He had to leave that night
He couldn’t say too much
But it would be alright
He didn’t need to pack
They’d meet the next night
He had a job to do
Flying to Cambodia
And as the nights passed by
She tried to trace the past
The way he used to look
The way he used to laugh
I guess she’ll never know
What got inside his soul
She couldn’t make it out
Just couldn’t take it all
He had the saddest eyes
The girl had ever seen
He used to cry some nights
As though he lived a dream
And as she held him close
He used to search her face
As though she knew the truth
Lost inside Cambodia
But then a call came through
They said he’d soon be home
She had to pack a case
And they would make a rendez-vous
But now a year has passed
And not a single word
And all the love she knew
Has disappeared out in the haze
(Cambodia, don’t cry now, no tears now)
And now the years have passed
With not a single word
But there is only one thing left
I know for sure
She won’t see his face again
Bu savaş sadece bölge halkına boş yere tanımı imkansız ölüm, çile ve sefalet getirmedi, zeka seviyesi bir moronunkine yakın Amarikan politikacıları kendi askerlerini de ölüm ve işkence ile kırdırdı.
Amarika, Vietnam'da Kuzey Vietnam ordusu ve Viet Kong isimli, Güney Vietnam halkımdan devşirme para-militer güçlerle savaşıyordu. Bu güçler de sıkıştıklarında batıdan sınırı geçip, savaşta taraf olmayan Kamboçya'ya sığınıyorlardı. Bu işe sinirlenen Amarika da savaş falan ilan etmeden gitti, el altından Kamboçya'yı bombalamaya başladı.
İlk operasyonun ismi Menu idi, yani bildiğimiz menü. 1969'da başlayıp, bir yıl sürdü. Guam'daki üslerden kalkan ünlü B-52 uçakları doğu Kamboçya'yı insafsızca bombaladılar. Amerika bu operasyondan hiç bir sonuç alamayınca, bombalanan alanı büyütüp, uçak sayısını artırarak Freedom Deal isimli ikinci operasyonu başlattı. 1970 ile 1973 arası Carpet Bombing diye isimlendirilen, önceden tanımlı bir alanın spesifik bir hedef gözetilmeden bombalanması yöntemiyle savaş bile ilan etmediği bu ülkeyi vahşice yerle bir etti.
Sivil kayıpların sayısı on binleri aştı.
Her iki operasyonun da ikincil hedefi olan Kızıl Kimerler isimli kominist organizasyon, bu sivil kayıplarını propaganda malzemesi olarak kullandı ve normalde toplayamayacağı kadar yandaş ve gerilla topladı. Acımasızca katledilen sivillerin ve yerle bir edilen ülkenin Amerikalılara sağladığı tek elle tutulabilir yarar ise başkentin Kızıl Kimerler'in eline geçmesini biraz geciktirmek oldu.
Bu akşamki şarkımızın konusu olaylar işte bu ortamda gerçekleşmekte. Şarkı bir Amerikan pilotun karısının cenahından söylenmekte. Bu çiftin Guam yerine Tayland'da konuşlandıklarını dikkate alırsak, pilotun olasılıkla B-52'lere refakat eden ya da ikincil saldırılar yapan F-4'lerle uçtuğu sonucunu çıkarabiliriz.
Adam hafta sonları kalkıp, Kamboçya'yı bombalayıp, geri geliyor. Ancak her geçen gün değişiyor, olasılıkla attığı bombaların sonuçlarını görüp, yavaş yavaş kuku oluyor. Akşam gelen bir emirle yine göreve gidiyor ancak bu kez uçağı düşüyor. F-4'ler iki kişilik uçaklardır ama şarkıda yanındaki pilottan söz edilmiyor - küçük bir detay olsa da kayıtlarımız için söylemiş olayım, bu yüzden uçak bir F-4 değil de bir F-105 olabilir mi diye de düşünüyorum.
Bir yıl sonra kadına "Kocan eve geliyor" diyorlar, artık ya Rambo kurtarmış, ya da mübadele etmişler. Kadın da hazırlık yapıp, karşılamaya gidiyor. Ama adam ortada yok. Yine olasılıkla esirken başına gelenler yüzünden kendi başına kaçıp gidiyor.
Şarkıyı Kim Wilde söylüyor, ismi ise sürpriz, sürpriz, Cambodia. Hem Kim, hem de şarkıyı yazan babası ve ağabeyi Brit, Kamboçya onları niye germiş, anlamadım. Ancak şarkı mükemmel, sözler de mükemmel ötesi bana sorarsanız. Kim Wilde'a dudak bükenler çoktur, onlara tavsiyem müziği beğenmiyorlarsa sesi kapayıp, hiç olmazsa dünyaya gelmiş en cazibeli kadınlardan birini izlesinler.
Erken akşamınız güzel olsun ❤️
Adam Taylanda görevli
Kadın da bir pilot eşiydi
Adam hafta sonları uçuyordu
Kolay bir hayatları vardı
Ancak sonra durum tersine döndü
Adam değişmeye başladı
Kadın çok takmamıştı
Çok acayip görünmemişti [gözüne]
Sonra adama bir telefon geldi
O gece gitmesi gerekiyordu
Çok fazla detaylara giremedi
Ama her şey yolunda [dedi]
Yanına hiç bir şey almadı
Sonraki gece [nasılsa] görüşeceklerdi
Yerine getirmesi gereken bir görevi vardı
Kamboçya'ya uçmak
Geceler birbirini kovalarken
Kadın geçmişi düşündü
Adamın görünüşünü
Gülerkenki halini
Olasılıkla asla bilemeyecek
Adamın kafasına neyin girdiğini
Anlayamayacaktı
İnanamayacaktı
Adamda bir kızın görebileceği
En üzgün gözleri vardı
Bazı geceler ağlardı
Sanki bir düşü yaşar gibi
Ve kadın ona sarıldığında
Kadının yüzünü [elletiyle] arardı
Sanki kadın gerçeği biliyormuş gibi
Kamboçya'da kaybolmuş
Sonra bir haber geldi
Dediler ki adam eve dönecekmiş
Bir bavul hazırladı
Buluşacaklardı
Ama aradan bir yıl geçti
Kadın bir kelime bile duymamıştı
Bütün sevgisi sislerde kaybolmuştu
Kamboçya, ağlama şimdi, gözyaşı yok
Ve şimdi yıllar geçti
Bir kelime habersiz
Ancak kalan Tek bir şey var
Kesinlikle bildiğim
Bir daha adamın yüzünü görmeyeceği
===
Well he was Thailand based
She was an airforce wife
He used to fly weekends
It was the easy life
But then it turned around
And he began to change
She didn’t wonder then
She didn’t think it strange
But then he got a call
He had to leave that night
He couldn’t say too much
But it would be alright
He didn’t need to pack
They’d meet the next night
He had a job to do
Flying to Cambodia
And as the nights passed by
She tried to trace the past
The way he used to look
The way he used to laugh
I guess she’ll never know
What got inside his soul
She couldn’t make it out
Just couldn’t take it all
He had the saddest eyes
The girl had ever seen
He used to cry some nights
As though he lived a dream
And as she held him close
He used to search her face
As though she knew the truth
Lost inside Cambodia
But then a call came through
They said he’d soon be home
She had to pack a case
And they would make a rendez-vous
But now a year has passed
And not a single word
And all the love she knew
Has disappeared out in the haze
(Cambodia, don’t cry now, no tears now)
And now the years have passed
With not a single word
But there is only one thing left
I know for sure
She won’t see his face again
Comments
Post a Comment